Stel: u hebt geen vaatwas. Moeilijk te geloven, maar het bestaat. In mijn wereld. Hoewel ik niet extreem tuk ben op afwassen, heeft het niet hebben van een vaatwas een geweldig voordeel. Dialogen en Monologen. Beiden met hoofdletter, dat spreekt. Monologen die ik meestal alleen. Inwendig dan, ik heb nog grenzen. Ik doe echter ook al eens aan inwendig gedialoog, maar dat neemt niet weg dat ik al eens graag wat respons heb over mijn bedenkingen. De antwoorden van mijzelf zijn immers nogal voorspelbaar, zelfs als ik mij inbeeld dat iemand anders antwoordt. Bij deze dus. Een blog. En hopelijk ook lezers.
Deze blog had net zo goed 'De tuinwerkdialogen' of 'De kuisdialogen' kunnen heten, maar deze titels haalden het niet. Het eerste bekt niet lekker weg en daarenboven zijn beide activiteiten niet goed voor mijn gemoed. Tenzij u opgefokt een fijne gemoedstoestand vindt, maar dat betwijfel ik, want dan wordt het binnen de kortste keren 'De depressiedialogen'. Hoewel dat titelgewijs wel goed klinkt, denk ik niet dat iemand daarop zit te wachten. Als iemand op dit hier al zit te wachten. Maar daar gaan we ons niet in verdiepen.
Ik doe graag de afwas, het geeft rust in het hoofd... voorlopig dus geen vaatwas voor mij :-)
BeantwoordenVerwijderenIk ook wel, hoor. Maar ik werk niet graag in de tuin en meestal ben ik compleet opgefokt achteraf. Dat geeft nu echt eens geen rust ;-)
BeantwoordenVerwijderenAh, dat doe ik ook graag. Helaas heb ik geen tuin, alleen maar een klein koertje. Nu ja, ik schrijf wel "helaas", maar ik wil ook geen slaaf worden van mijnen hof :-)
BeantwoordenVerwijderenEn ik weet hoe grondig jij de afwas doet.
BeantwoordenVerwijderen