De wereld gedraagt zich een beetje raar. Nadat ik mij laatstleden een bult schrok over een zwangerschap, ging al even laatstleden iemand dood aan de overkant van de straat. Hij was al anderhalf jaar ziek en wou het niet geweten hebben. Ging door tot bijna het laatste moment. Ik wist van niks. De zwangerschap was, op zijn zachtst gezegd, onverwacht. Zo had ik er al eentje dit jaar, dus het hoefde eigenlijk niet zo erg. Maar kom. Zo zie je maar.
Mijn hoofd tolt letterlijk rond. Een slaapgebrek probeert mij te nekken. Allerlei kleine onderhuidse dingen stapelden zich op, maar ik hoop dat het tij keert. Sommige dingen komen weer op zijn plaats terecht, anderen zullen nog even moeten wachten. Zo gaat dat in het leven.
Een aantal bekenden raakten weer alleen na een relatie. Het wordt er niet gemakkelijker op, zo met de jaren. Het klinkt als een belachelijk cliché, maar het is net zo dat het cliché ontstaat omdat het waar is. Het wordt er effectief niet gemakkelijker op met de jaren, dat opnieuw samen zijn. Ook zo gaat dat. In het leven.
Gefeliciteerd met je mooie nieuwe blogthuis :-)
BeantwoordenVerwijderenMaar hee, dat klinkt niet fijn. Daar zou je hoofd inderdaad van omlopen. En slaapgebrek is een killer...
Dank je, Myrna. Of ik hier veel zal verblijven, weet ik nog niet, maar we zien wel. Het slaapgebrek houdt helaas nog even aan.
BeantwoordenVerwijderen