10 februari 2015

Een zaterdag in februari

Zaterdag gingen wij, oude dozen, nog eens naar een fuif. Eentje waar enkel één van de dj's van onze leeftijd bleek te zijn. De rest was vermoedelijk half onze leeftijd. De helft van één van ons, laat dat duidelijk zijn.

We waren op tijd. Big mistake, zo bleek later. De muziek was nochtans goed, dus we maakten er maar een onder-ons-kwisje van, want dat doen we thuis ook. Alleen slaagden we er natuurlijk niet in de dj het liedje te laten onderbreken voor een nieuw eens we het antwoord wisten. Dat doen we thuis dan wel weer. Nergens zo goed als thuis, zullen we maar denken.

De jeugd stroomde binnen om 1 h. 's Nachts, ja, dat hebt u goed begrepen. Toen sloot immers het café van de zaal. De eerste dj was er dus aan voor de moeite, want die had letterlijk moeten draaien voor twee man en de organisatie. De paardenkop was gelukkig afwezig. Na een half uurtjes dansen waren we dus eigenlijk al moe. Zo gaat dat als je ouder wordt. En nu hebben we nog heup- en rugpijn als toemaatje. Want stoelen, dat staat niet in een fuifzaal. Dat was ik helemaal vergeten.

Er zit dus niks anders op om zelf een fuif te geven. Wat we, eerlijk gezegd, in november al deden. De oudjes dansen vanaf 22 h en gaan ervoor op de dansvloer. Van geldingsdrang en angst voor het afgaan als een gieter is allang geen spoor meer te bekennen. De hippe youngsters zullen het niet geloven: maar het leven begint bij 40. Of pakweg 35. Vanaf dan wordt alles veel gemakkelijker. Buiten het geheugen dan, want het heeft mij meer dan twee dagen gekost om eindelijk te weten te komen welk liedje al dagen in mijn hoofd hangt. Dit. Het zal zeker onze eigen fuif halen, want ik draai een deel van de avond. Ha!

7 opmerkingen:

  1. Opschrijven, die liedjes, want morgen ben je het alweer vergeten ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ga als 40+ ook nog geregeld naar een fuif en soms nog wel tot de vroege uurtjes (lees als de vogels beginnen te fluiten) Alleen ben ik de dag nadien redelijk vermoeid en dat zal dan met de leeftijd te maken hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het leven begint bij 40? Mwoehahahaaa! De schoonste periode was wat mij betreft die tussen achttien en pakweg dertig. Daarna wordt het nooit meer zo goed.
    Fuiven ben ik compleet ontgroeid. (Foei, en dat voor een ex-dj die schier elk weekend wel ergens anders draaide.) Maar uiteraard wens ik je dolle pret en dito dansmoves toe. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb ook het gevoel dat het leven beter wordt met de jaren maar ik ben me er van bewust dat ik dat misschien over 40 jaar niet meer ga zeggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. geniet er van, want vanaf 50 gaat het downhill :-)

    BeantwoordenVerwijderen