... van een dag vol gedichten. Ik hou van Herman de Coninck. Niet van de man zelf, ik kende hem niet en ik denk niet dat Kristien dat leuk zou gevonden hebben. Maar ik hou van de trieste klank in zijn gedichten. Zoals deze die hier in sluipt. Zelfs al is het al bij al toch goed.
Het liefste wat ik heb is elf geworden.
Feestje. Daarna ging het liefste wat ik heb
naar huis met het liefste wat ik had.
Het kleine meisje met het grote.
Ik met mezelf. Zo vrolijk.
Want het is goed om ooit
iets te hebben gehad.
Het is beter dan nooit
iets te hebben gehad.
't Is inderdaad goed om ooit iets te hebben gehad...
BeantwoordenVerwijderenMaar zot! Ik ben niet zo'n gedichtenmens, maar dit is één van mijn favorieten!
BeantwoordenVerwijderenJa, die blijft het doen.
VerwijderenIk zat met zijn zoon op school. De zoon waar hij niet mee opschoot. De dochter daarentegen kreeg mooie gedichten.
Oei, wat erg... Dat valt me nu tegen, zie.
VerwijderenZo... wauw!
BeantwoordenVerwijderenOoooh, die vind ik ook mooi!
BeantwoordenVerwijderenZoals deze:
"Zoals met de gek uit het grapje
die zich voortdurend met een hamer
op het hoofd sloeg, en naar de reden gevraagd, zei:
"Omdat het zo prettig is, als ik ermee ophou"-
zo is het een beetje met mij. Ik ben ermee opgehouden
je te verliezen. Ik ben je kwijt.
Misschien is dat geluk: een geluk bij een ongeluk.
Misschien is geluk: Nog een geluk dat.
Dat ik aan jou kan terugdenken, bv.,
in plaats van aan een ander."