18 januari 2013

Stand van zaken

Ik ben wat stilletjes, ik weet het. Vooreerst ben ik bijna bevroren, net als de helft van mijn huis. De niet-goed-geïsoleerde helft, waar toevallig mijn keuken en wasmachine zit, geeft geen water meer. Gelukkig zit er sinds twee jaar een badkamer op een andere plaats. Daar valt wel nog water te halen.

Ten tweede ben ik een beetje ziek. De nadruk ligt op 'een beetje'. Niet genoeg om thuis te blijven, genoeg om ambetant te zijn. Mijn maag doet niet zo heel erg wat ik wil (eten verwerken zonder tegenpruttelen zou aangenaam zijn) en ondanks het feit dat hij tegenpruttelt heb ik soms wel razende honger. I don't get it. Het is al motregen die niet kan kiezen of het zal stoppen of toch maar door zal regenen. En ondertussen word je helemaal nat als je erdoor moet. Zoiets dus. Vervelend.

Verder kreeg ik bijna onmiddellijk na de begrafenis van onze collega weer slecht nieuws van een vriendin. Smerige rotziekte.

Over de collega trouwens. Ik bleef mij verbazen over het feit dat ik veel minder huilerig was dan verwacht. Ik ken mijzelf: laat mij naar een begrafenis gaan van iemand die ik niet ken en nog huil ik een oog uit. Dit keer niet, ik bleef opvallend kalm. Deze week hadden we het erover op het werk en toen bleek dat anderen dat ook hadden. En overal hetzelfde gevoel: ook al wisten we dat ze zou sterven, het dringt eigenlijk tot niemand echt door dat ze effectief er niet meer is. Als ze op dit moment zou binnen komen, zou geen mens ervan schrikken (al zou het wat luguber zijn, als je er zo over nadenkt). En ook al is ze toch eventjes heel erg ziek geweest, de laatste keer dat ik haar zag was ze er heel goed aan toe en zeer optimistisch. Ze hoorde er nog even te zijn, maar ze is gegaan zoals ze wou: zonder langdurig aftakelingsproces. Al bij al toch een zegen.

5 opmerkingen:

  1. Raar, als iemand zo uit je leven verdwijnt. Sterkte ermee. En pas goed op jezelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem1/19/2013

    Het is inderdaad raar om iemand in je leven te moeten missen. (of het nu werk of prive is).

    Het lijkt mij overigens ook erg vervelend om een half bevroren huis te hebben.

    sterkte hiermee.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. *knuffel*
    En ook: ik hoop dat het bij jullie gaat dooien! (niet bij ons want anders moet ik weer op mijn eten beginnen letten)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goeie moed de komende dagen voor alles wat je overkomt...
    Warme groet van hieruit x

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anoniem1/20/2013

    Het zijn dingen waar je nooit aan went. Je zou van minder in een dip komen te zitten. En als het dan ook nog koud is in huis, dan duik je vermoedelijk het liefst onder het dekbed.

    Veel sterkte. Hopelijk is er binnenkort iets wat jouw zon weer doet schijnen.

    BeantwoordenVerwijderen