Ik ga beginnen bij cd 1 en dan het rijtje aflopen tot 5 en dan opnieuw beginnen, al vind ik cd 1 niet zo mooi, zei ik. Waarom begin je dan bij 1, zei hij. Omdat ik van structuur hou. Dat zei ik dan weer. Bij deze bent u gewaarschuwd: ik hou van structuur. Ik hou niet van onverwachte wendingen, van het warenhuis dat zijn indeling verandert en mij compleet in de war brengt, van plannen die veranderen, van mijn werkstructuur die omwille van 1 telefoontje compleet naar de vaantjes is. U begrijpt het plaatje. Niettemin begrijp ik plaatje 1 nog altijd niet zo goed. Hoewel, bij het bekijken valt het op dat de meeste nummers te situeren zijn in het begin van de jaren '70, een aantal in de jaren '60 en een nog kleiner aantal daarbuiten. En de eerste jaren van de jaren '70, die zijn zo niet mijn ding qua muziek.
Maar goed: alles voor de structuur, dus ik schotel u iets voor waarvan het mij sterk verwonderde dat het Belgisch was. Ik herhaal even wat het Belpopboekje schrijft: "Soul van twee Portugese broers die in 1959 met hun ouders naar België vluchtten. 'Move' is hun grootste succes. Fernanda Lameirinhas wordt later bekend als chansonnier met een unieke Portugese crossover-stijl. Hij werkt regelmatig samen met Raymond van het Groenewoud."
Mij doet het vooral denken aan mijn eerste werk. Pas afgestudeerd als architect, ging ik werken bij een... architect (nounou, wie had dàt kunnen denken). Want zo hoort dat, als je pas afgestudeerd bent, dan moet je twee jaar stage doen. Ik ben er na mijn stage nog meer dan 5 jaar gebleven, tot de dag vóór mijn jongste dochter werd geboren. Het waren 7 toffe jaren en ik werd er overstelpt met de jaren '60, want hij was uiteraard een stukje ouder dan ikzelf. Jimi Hendrix, The Doors (tot mijn grote spijt, het zal nooit goedkomen tussen mij en The Doors) en Janis Joplin werden altijd iets verhoogd in volume, want wij luisterden naar Studio Brussel en die werden daar van tijd tot tijd al eens gedraaid. Ik mag er eerlijk gezegd niet aan denken dat ik hen hele dagen had moeten horen, mijn kopje thee is het nooit geworden.
Maar goed. Jess & James voor u. Uit 1968. Toen was ik nog niet geboren. En u?
In 1968 blies ik exact één verjaardagskaarsje uit. Want blazen kon ik al, net als spreken en lopen en zingen. Bewust muziek beluisteren was er nog niet bij, maar dit nummer leerde ik jaren later kennen. Laat me zeggen dat het allesbehalve mijn dada is.
BeantwoordenVerwijderenThe Doors staan daarentegen in mijn top vijf van favoriete groepen aller tijden.
Mjah, dat met The Doors, ik snap het niet. Dan hoor ik eerlijk gezegd liever dit. Maar met cd 2 zal je veel blijer zijn, hoor.
VerwijderenVan een warenhuis waar ze regelmatig veranderen kom ik niet meer ,want structuur is ook mijn ding.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig blijft het meestal gelijk, maar als het dan eens gebeurt... oh boy...
VerwijderenMisschien hebben mijn moeder en vader wel te erg gemoved op dit nummer en ben ik daardoor van 1969 ?
BeantwoordenVerwijderenDoors gebruik ik ook alleen om open en toe te doen, de echtgenoot heeft me er een overdosis van gegeven en 't is nooit meer goedgekomen.
Ja, ik heb een gelijkaardige relatie met deuren ;-)
VerwijderenEn je opmerking is wel terecht (want ik heb natuurlijk al gelezen wat je schreef), want op de cd staat: 1968. Ik geloof de cd.
Ha, ik heb dat singletje. Allez, mijn ma had dat, toch ik het 'leende' :-)
BeantwoordenVerwijderenMo, wie wie hier hebben. En weet moeder dat?! ;-)
VerwijderenIn 1967, toen dit nummer uitkwam, kon ik toch al een beetje mee bewegen op het ritme. Hoe dat dat eruit zag, hoef ik eigenlijk niet te weten.. waarschijnlijk viel ik geregeld ergens tegenaan :-)
BeantwoordenVerwijderenShit, dat nummer is van 1967, dat maakt mijn opmerking van hierboven wel super belachelijk, tenzij de ezelsdracht dan zijn oorsprong kent ...
Verwijderenah, Brubeck, mogelijks was je toch iets ouder, de cd zegt van 1968. Ge moet niet alles geloven wat op het internet staat, hé ;-).
VerwijderenAan ezelsdrachten doen we niet, hé, Eilish. Ge bent een braaf meiske, geen ezeltje.
Best wel een goed nummer eigenlijk, ik houd vooral van de brom van de saxofoon... Die maakt het helemaal af :)
BeantwoordenVerwijderenIk was vooral verwonderd dat het Belgisch was. De saxofoon... ik ga eens opnieuw moeten luisteren ;-)
VerwijderenAls mijn structuur overhoop wordt gehaald, word ik ook kregelig. Ik noem het mijn autistiform trekje. Al van sinds 5 juli 1968 :-)
BeantwoordenVerwijderenIs het de bedoeling dat we nu je verjaardag onthouden? ;-)
VerwijderenDit nummer kende ik nog niet, en het doet me wat denken aan James Brown. Dit is nu niet zo mijn ding, maar de reeks vind ik wel interessant. Laat ze dus maar komen (en graag in volgorde van release jaar aub ;-)).
BeantwoordenVerwijderenBtw: kon de rechtse frontman niet wat meer stilstaan? Ik krijg er zelf spasmen van ;-)
In volgorde van release? Daarvoor is het nu te laat, hoor, anders had ik met Django Reinhardt moeten beginnen.
Verwijderen