U vraagt, wij draaien

Ik denk dat iemand die ongeletterd wanhopig is graag wil dat ik weer eens de virtuele pen ter hand neem: ik kreeg de vraag om 11 dingen over mijzelf te vertellen (ik vermoed dat het om dingen moet gaan die zo goed als niemand weet), 11 vragen te beantwoorden en 11 vragen door te geven aan anderen. Omdat het stokje een Liebster award heet (is er écht niemand die zich afvraagt waar dat vandaan komt?) en omdat de vrager mijn lief is en ik dus niet kan/wil/zal weigeren: zie zodadelijk. Omdat het de bedoeling is dat ik het ook doorgeef aan anderen die uiteraard zo sympathiek zullen zijn om het over te nemen (voelen we hier wat druk...?): bij overname is het de bedoeling dat je 11 dingen over jezelf vertelt, antwoordt op de onderste 11 vragen en zelf 11 vragen verzint voor degene aan wie je het doorgeeft. Nu dit klaar en duidelijk is, kunnen we van wal steken:

1.  Ik hou er niet echt van om dingen over mijzelf te vertellen. Dat begint hier dus al goed. Ik kan uiteraard wel algemene dingen gaan vertellen, maar echt essentiële zaken hou ik liever voor mij en mijn naasten. Dit geldt niet alleen voor de blog, maar ook voor facebook en twitter. Meningen spuien, dat is voor anderen. Of misschien heb ik gewoon niks te zeggen.

2. Ik word deze maand 15 jaar moeder. Het is nog maar sinds kort dat ik mij niet om de zoveel tijd de bedenking: 'Moeder?! Ik?!' maak. Het onwerkelijkheidsgevoel was hier bijzonder groot. Dat ik een moeder kon zijn. De schrik sloeg mij bij wijlen om het hart ('ik kan dat niet'). Ik voelde mij zelf nog een jonkie. Die tijd is echter voorbij: de bijna-15-jarige zal mij in haar 16e levensjaar inhalen qua lengte. Qua wijsheid nog niet, maar dat is natuurlijk iets wat ik alleen weet. Zij denkt daar anders over (en dat is haar goed recht. Ze is een puber). Anderzijds haal ik haar goed in qua rimpels. Daar is geen twijfel over.

3. Ik werk in een sector waar ik eigenlijk geen banden uit het verleden mee heb. Noch van thuis uit, noch via mijn studies. Dat is niet altijd evident, al moet ik zeker zeggen dat ik al immens veel heb bijgeleerd en het afwisselend werk heel fijn is. Mijn hart ligt echter nog altijd bij architectuur en kunst (en aanverwanten).

4. Soms wou ik dat ik meer geld had. Dat ik mij geen zorgen moet maken om een kapotte auto of wasmachine. Om een huis dat nog te verbouwen staat. Het lijkt me heerlijk om niet elke keer met schrik om het hart de stand van de rekeningen te moeten bekijken. Sommigen zullen zeggen dat ik, als ik ooit meer geld zal hebben, zal vergeten hoe het was en het niet meer zal kunnen appreciëren. Dat geloof ik eerlijk gezegd niet. 15 jaar geleden was ik nog zelfstandig. Ik zal nooit vergeten hoe ik toen heb moeten ploeteren en ik ben nog regelmatig blij dat ik dat niet meer moet meemaken.

5. Bovenal wou ik dat ik meer tijd had. Tijd om naast de dingen die ik moet doen ook nog eens de dingen die ik wil doen te doen. Dat is wel heel veel doen in één zin. Maar u begrijpt ongetwijfeld wat ik bedoel. De ziekte van deze.. tijd. Jawel.

6. In mijn hart zit een oud memeetje. Eentje dat verzot is op haar oude spulletjes en er geen afscheid van kan nemen. Eentje dat van veel dingen nog weet waar ze ze kocht (rommelmarkt en kringloop, baby!) en hoeveel ze betaalde. Eentje dat hoopt dat haar kinderen (en kleinkinderen) haar spulletjes zullen verdelen en nog voor heel lang aan haar zullen denken. Want dat deed ze ook met de spulletjes van haar eigen grootouders.

7. Ik kan ontzettend goed zwijgen. Het is misschien wel raar om dat over jezelf te zeggen, want dan lijkt het alsof je wilt dat mensen je dingen vertellen, maar geheimen zijn veilig bij mij. Ik wil trouwens niet echt dat mensen mij geheimen gaan vertellen, maar als iemand zegt dat ik niks mag vertellen, dan doe ik dat ook niet. Helaas heb ik al mogen ervaren dat zelfs dat kan misbruikt worden om mensen tegen elkaar op te zetten.

8. Ik ben niet bijzonder nieuwsgierig. Dat drijft mijn lief soms tot (een beetje) wanhoop, want plagerig dingen als 'dan zeg ik het niet' zeggen in de hoop dat ik dan mijn puppy eyes boven haal om het toch te weten te komen, mislukken danig. Meestal denk ik dan 'ok, dan niet' en is de kous ermee af. En dat vindt hij niet zo fijn.

9. Ik vind mijn pubers ontzettend leuk. Dat het eigenlijk wel twee brave kinderen zijn, zal vermoedelijk wel deels de oorzaak zijn. En natuurlijk word ik soms wel eens gek van hun sloddervosserigheid en hun humeurtjes nu en dan, maar bovenal zijn ze eigenlijk wel grappig en doen ze mij denken aan mijn eigen jeugdjaren. Er is trouwens niets leukers dan hen shockeren met 'kijk, dat vind ik nu eens een knappe vent'. De 'MOH MA-MA!!!' die daarop volgt: daarom doet een mens het dus.

10. Ik kan een goudvis nadoen. En een mug. En een puppy. En een kat. En een blaffende volwassen hond. En de waaiende wind. Maar ik doe het bijna nooit.

11. Ik vloek als een ketter en niet alleen in mijn auto. Toen ik vandaag nog eens het verhaal van de kilo lasagne, waarvan het schaaltje dubbelplooide toen ik het uit de oven haalde, opdiste, zei de jongste puber (die toen 5 of 6 jaar moet geweest zijn): 'Ja, dat weet ik nog. En toen moest je heel erg vloeken'. Zo zal ik dus herinnerd worden als ik ooit kom te gaan. Het vloekend memeetje met de oude spulletjes. U mag zelf een tekstje voor mijn grafzerk bedenken.


Dat was dat dus. Jullie hart loopt ondertussen ongetwijfeld over van vreugde omdat jullie dit allemaal nu te weten zijn gekomen. Tijd voor het beantwoorden van de vragen, als jullie het nog aankunnen tenminste. Ben ik trouwens even blij dat ik niet op die van Nachtbraker moest antwoorden, want daar had ik dus écht wel teveel over mijzelf moeten vertellen. Ik blog, ja, maar sommige dingen moeten niemand eigenlijk weten.


1. Op welke plek op aarde had je het liefst geboren willen zijn?
Daar heb ik nu nog nooit over nagedacht. Ik hou van België, zelfs van het volgebouwde aspect en het gruwelijk urbanisme. Als ik te lang in open landschappen zit, dan moet ik terug naar huis. Dus ik denk dat ik mag concluderen dat ik perfect gelukkig ben waar ik zit.

2. Welk voorwerp in jouw bezit is je het meest dierbaar?
Ondanks het feit dat ik veel spulletjes heb (zie het memeetje van hierboven), is er niets wat er echt uit springt. Aangezien mijn kinderen noch voorwerpen, noch mijn bezit zijn, kunnen zij hier niet komen opdraven. Ik vermoed dat mijn huis ook niet onder een voorwerp valt. Daarenboven is het nog voor een heel groot deel van de geldverstrekker, dus eigenlijk is het nog niet mijn bezit. Als ik dan iets moet kiezen, dan kies ik voor mijn computer. Mijn venster op de wereld, mijn link met hierbuiten, mijn mogelijkheid tot bloggen. Al klinkt dat nu toch wel een beetje alsof ik geen leven heb. Wat dus niet klopt. Niet, zeg ik u!

3. Op wiens talent ben je eigenlijk toch wel een beetje jaloers?
Ik heb niet echt iemand speciaal voor ogen, maar ik ben altijd wat jaloers op mensen die op iets komen waarvan ik denk: 'Damn, waarom ben ik daar nu niet op gekomen'. Ik kan ook wel een beetje jaloers zijn op iemand die heel mooi kan tekenen, schilderen, beeldhouwen of fotograferen.

4. Welk personage uit een boek zou je wel eens een dag (of langer) willen zijn?
Ook nog iets waarover ik nog nooit nadacht. Ik zie ook echt niet in waarom ik iemand uit een boek zou willen zijn. Ik wil eigenlijk niemand anders zijn. Is dat erg?

5. Welk aspect van je werk bevalt je het meest?
Het feit dat ik mijn werk zelfstandig mag doen. Ik kies wanneer ik dingen doe, doe ze op de manier die mij goed ligt. Autonomie en verantwoordelijkheid zijn heel belangrijk, dat leerde ik toen iemand mijn autonomie probeerde weg te nemen. Het had geen maand langer moeten duren, of ik zocht ander werk.Daarnaast ook het feit dat ik met heel veel mensen te maken heb. Er wordt nogal de nadruk gelegd op het uitbouwen van een netwerk en ik dacht in het begin: 'dat lukt mij nooit', maar eigenlijk heb ik na 5 jaar al een mooi netwerk met mensen die mij en mijn manier van werken appreciëren. Dat maakt mij blij.

6. Wat is je vroegste herinnering?
Dat weet ik niet. Ik ben zeer slecht in onthouden van dingen uit mijn jonge jeugdjaren. Ik weet nog dat we eens fondue hadden toen er bezoek was en dat mijn vader (tot groot jolijt van mijn moeder *kuch*) de ethanol te snel in de brandertjes deed en het vuur langs de keukenkast naar beneden liep. Gelukkig zonder al te veel erg. Ik ben ook ooit jaren aan een stuk boos geweest op de vervangjuf van het eerste leerjaar omdat ik mijn stiften niet mocht oprapen die ik per ongeluk had laten vallen. De tang! De oneerlijkheid! Ik weet ook nog dat ik bij mijn beste vriendin mocht gaan logeren toen mijn moeder naar het ziekenhuis moest omdat mijn ongeboren zus was gestorven. Nu nog ben ik ongemakkelijk bij het idee dat ik toen vooral blij was omdat ik bij haar mijn vriendin mocht gaan logeren. Ik was in alle gevallen een jaar of 6. Ik kan mij niet echt grote zaken van daarvoor herinneren.

7. Welk gerecht maak je het liefst klaar?
Ha! Ik vind koken een rotklus en als het niet zou moeten, deed ik het nooit. Helaas... Wat ik dus het liefst klaarmaak is iets wat amper werk is. Vis met tomaatjes en mozarella in de oven bijvoorbeeld. 10 minuten voorbereidend werk, 20 minuten in de oven en op tafel. Alleen jammer dat er dan nog altijd iets van aardappel of zo bij moet. Niks is ooit zo simpel als het lijkt.

8. Welke film kan je telkens opnieuw bekijken zonder hem beu te worden?
Zonder enige twijfel Bridget Jones Diary. De herkenbaarheid, heerlijk is dat. Al herken ik ondertussen ook gewoon elke scène uit de film. Ik ben trouwens behoorlijk blij met het nieuwste boek dat even leuk en grappig lijkt te worden als het eerste. Al zit er dit keer ook een serieuze kant aan, wat in de vorige twee niet het geval was. Welwel. Bridget wordt ouder.

9. Wat is het mooiste compliment dat je al ooit kreeg?
Ik denk dat dat 'je ziet er heel goed uit voor iemand van 40' was. Of: 'je bent knapper geworden met ouder worden'. Daar ben ik toch wel blij om, want ik was vroeger niet zo'n fan van mijzelf en mijn uiterlijk.

10. Hoe erg vind je liegen?
Ik hou niet van liegen. Ik ga niet zeggen dat ik nooit eens een onwaarheid vertel, maar ik voel mij daar niet goed bij. Ik ga nooit liegen over belangrijke zaken. Zelfs bijna nooit over onbelangrijke. In extreme gevallen, als iemand de waarheid niet kan hebben (of ik de waarheid niet kan zeggen), dan zwijg ik liever. Ik hou er ook niet van als anderen tegen mij liegen. Ik hou zelfs niet van blogs waarin overduidelijk gelogen wordt om er beter uit te komen. Dergelijke dingen irriteren me mateloos.

11. Wat is je favoriete liedje aller tijden?
Ik weet dat ik strikt gezien iets van Nirvana zou moeten nemen, maar eigenlijk is mijn all time favoriet nummer New Gold Dream van Simple Minds. Een favoriet nummer kan je 10 keer na elkaar beluisteren zonder het beu te worden. Ik denk niet dat dat met een nummer van Nirvana lukt, maar met 81-82-83-84 lukt dat dus wel. Ik zing het zelfs mee. Als er niemand luistert. Mijn goede daad voor de medemens binnen hoorafstand.


Nu is het de bedoeling dat ik 11 vragen verzin voor een aantal mensen die deze award (Liebster. Serieus. Van waar komt dat woord? En waarom in godsnaam 11?) in ontvangst mogen nemen. Ik probeer mensen te nemen die dit nog niet kregen, maar bij deze mag voor mijn part iedereen het stokje opnemen. Ik vind jullie allemaal tof.

1. Van welke gebeurtenis van de laatste week werd je ontzettend vrolijk en waarom?
2. Van welke gebeurtenis van de laatste week werd je ontzettend triest en waarom?
3. Champagne of een cocktail?
4. Welk moment zou je graag eens overdoen?
5. Hoe belangrijk is muziek voor jou?
6. Hoe belangrijk is een goede band met je collega's?
7. Trouwen of niet trouwen?
8. Je mag de job van je dromen kiezen. Welke kies je?
9. Heb je vrede met het ouder worden?
10. Vraag je je ook af wanneer die 11 vragen in godsnaam voorbij zijn?
11. Waarom blog je?

Ga je gang (als je wil):
two adorable men: Toomawashi en Elegant Slumming,
twee iets oudere getrouwen: Billy en Platoonline,
twee nieuwelingen in blogtown: Senorwauters en Broodconfituur.

En u, en u en u!