3 februari 2013

Date

Vorige vrijdag had ik een date. Niet met een vreemde man, ik blijf lekker bij deze, maar met een aantal vrouwen. Drie vrouwtjes-in-spé en zeven volwassen vrouwen. Allen alleenwonende buurvrouwen, sommigen met vriend, maar die mocht niet mee. Ik betwijfel ook zeer sterk of die mee wilden, zo tussen al die vrouwen.

Ik bleek de jongste, toch tot de mij onbekende buurvrouw arriveerde. Ik woon hier ondertussen meer dan 5 jaar en had haar nog nooit gezien. Dat kan aan mij liggen, maar de rest kende haar naam niet, dus het zal wel niet geheel aan mij gelegen hebben. Niettemin: sympathieke buurvrouw. Maar haar leeftijd hebben we niet gevraagd, dat doe je niet op een eerste date. Ik schatte haar iets jonger dan mijzelf, maar schijn durft al eens bedriegen.

We hadden hapjes, cava en oliebollen met wijn. Ik was eerder die dag nog niet in mijn haak, gelijk ofdat we zeggen. De maag deed nog pijn, zelfs na amper een wit broodje met kaas, maar gaandeweg de dag werd het beter. Omdat ik de oliebollen bakte, moest ik hoe dan ook opdagen. Sinds de oliebollen ben ik spectaculair beter. Had ik dat nu eerder geweten... Al die miserie van vorige week voor niks.

Maar eigenlijk wou ik het over humor hebben. Want die avond bleek dat mijn vorm van humor toch niet de algemeen aanvaardde is onder de niet-bloggende en niet-comedy-kijkende medemens. Iemand zei iets wat ik ontzettend grappig vond. Iedereen keek wat verbijsterd omwille van mijn luide lach. De enige twee die hadden kunnen lachen, ware het niet dat ze een gezelschapsspel aan het spelen waren, waren mijn dochters. Ik viel bijna van mijn stoel. Er is nog een andere wereld dan degene waarin ik leef. Wie had dat ooit kunnen denken.

17 opmerkingen:

  1. Met mijn blog moeten ze altijd lachen, ok die hier in huis
    Maar in het echt vinden ze mij dus geeeeeeen grappige he

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waar ik en de meiden hier thuis soms mee lachen, je wil het echt niet weten. Ik vermoed dat buitenstaanders ons richting zottekeshuis zouden sturen.
    Maar we proberen het beschaafd te houden buiten onze vier muren ...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goh, zo gaat dat hier dus met mij en het lief. De gesprekken die wij soms hebben, daar halen ze een dwangbuis voor boven ;-)

      Verwijderen
  3. sounds familiar,
    zelfs op mijn blog voor sommige mensen.
    ik kan het ook niet helpen... :-)
    leuke zondag!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voila! We kunnen het niet helpen. Dat is het perfecte excuus.

      Verwijderen
  4. Ik ben ook nogal cynisch, bot soms en heel erg to the point. Er zijn veel mensen die dat niet kunnen waarderen. Tere zieltjes met lange tenen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goh, ik denk dat ze het niet gewoon zijn, dat is al. Ze waren niet verontwaardigd of zo, hoor. En het was een fijne avond

      Verwijderen
  5. Och, als ze uw smoutebollen maar lusten.

    Het ligt niet aan u, maar aan de wereld.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tuurlijk! Het ligt nooit ofte nimmer aan ons.

      Verwijderen
  6. Anoniem2/03/2013

    Oliebollen dus. Ik ga dat meteen proberen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is een zeer strak plan. En ik ga je toevoegen aan mijn blogroll. Welkom :-)

      Verwijderen
  7. Had ze wat meer cava gegeven, ze zouden wel meegelachen hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ze hadden cava zat, hoor. Niet iedereen is gelijk ons, dat zal het zijn ;-)

      Verwijderen
  8. Humor is een teken van intelligentie. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wa voor een rare zijde gij: oliebollen met wijn en uw maagpijn is verdwenen? Ik zou er net maagpijn van krijgen. Vrouwenhumor – ik zal het nooit snappen :-) * oei, mannenhumor *

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Anoniem2/05/2013

    Ik dacht: nu krijgen we te lezen waar jij zo om moest lachen. Maar nee... het kwam niet. Eerlijk gezegd. In Maria's flat gaan we goed met de buren om. Van de zes gezinnen is er één Belgische. Maria is wel Belgisch maar toch eigenlijk Spaans, Dan zijn er een Turkse, een Marokkaanse, een Chinese en een jong Vlaams koppel. De derde flat staat leeg. Het Belgische koppel is aardig maar ze hebben een onbegrijpelijk soort humor met veel Awels en Allees. De anderen spreken nauwelijks Nederlands. Dus van humor komt het dan eigenlijk niet. Jammer eigenlijk.
    Zou het daarom komen dat ik op de weblog een beetje humor probeer te verspreiden? En dan nog... is het humor waar een Vlaming om (of mee) kan lachen?

    Een Nederlandse schrijver heeft ooit gezegd: humor is overwonnen droefheid. Wat is humor voor jou?

    BeantwoordenVerwijderen