Ik ben, dat ondervond ik al meermaals tot mijn scha en schande, te goed voor deze wereld. Ik durf al eens dingen beloven waarvan ik achteraf denk 'maar kind, waarom heb je dat nu weeral beloofd', maar dan doe ik ze toch. Of misschien ben ik gewoon naïef.
Anyway: dit weekend besloot ik niet alleen mijn burgerplicht op elektronische wijze te volbrengen (dat moet immers, maar ik doe het op zich ook met overtuiging) (hoewel ik dit keer zwaar problemen had om te beslissen voor wie ik zou stemmen), maar ook mijn medemens te helpen. Een collega van een andere dienst zocht als voorzitter van een telbureau een secretaris. De voorzitter moet die immers zelf kiezen. Alleen blijkt dat niet zo simpel te zijn, want niet iedereen offert graag zijn vrije namiddag in het zonnetje op om in een tellokaal/sporthal te gaan zitten brieven versleuren. Ik dus wel, al was de dag verlof die ik ervoor kon krijgen wel een extra stimulans. Hij vond niemand, ik vond de vorige keer tellen op zich niet zo erg. Dus daar ging ik.
Helaas waren de goden mij niet zo goed gezind. Net vóór ik de plaats des oordeels bereikte, reed er een mevrouw traag achteruit het fietspad op om haar wagen te draaien. Ik wist niet goed wat ze ging doen, besloot dat remmen de beste optie was en toen gleed mijn fiets weg in alle zand en steentjes die zich ten gevolge van de werken aldaar vergaarde. Eerst op mijn knie, toen op mijn buik en als laatste op mijn kin. Ergens onderweg ben ik ook op mijn handen gevallen en mijn bril staat precies ook niet meer zo vast. En toen was ik, zoals we dat in 't West-Vlaams durven zeggen 'versierd'. En had ik ook nog veel bekijks. Daar droomde ik al altijd van. NOT.
Gelukkig was daar het Vlaams Kruis dat mij vaardig tweemaal heeft geholpen. Eerst om alle te verzorgen en daarna om mijn handen in te zwachtelen die na het heffen en tellen van ettelijke stembiljetten toch wel erg dik kwamen te zitten. Hulde aan de mannen die ook hiervoor hun zondagnamiddag opofferden.
Het ziet er wel stoer uit natuurlijk. Alsof ik gevochten heb op het stembureau. Maar zoals ik zei: ik ben te braaf voor deze wereld. Ik heb zelfs de stemmen geteld van partijen die totaal mijn ding niet zijn. Eerlijk en al. Aanvragen tot heiligverklaring mogen vanaf nu ingediend worden.
Hahaha maar ocharme sukkelke!!
BeantwoordenVerwijderenDan doet ne mens ne keer goed!
van mij krijgt ge een medaille voor moed en zelfopoffering!
Die wordt in dank aanvaard ;-)
VerwijderenIk bestel alvast lampkes voor het aureooltje ;-)
BeantwoordenVerwijderenGe zijt gij een goeie ziel, jammer dat je het zo pijnlijk moest bekopen !
Gekleurde lampjes, mag ik hopen?
VerwijderenTsk, 't zijn altijd dezelfde die aandacht moeten trekken hé ;-)) Lang leve het Vlaamse Kruis! Ik wist niet eens dat dat bestond?? Of hebben ze het Rode Kruis nu ook al opgesplitst? :-)
BeantwoordenVerwijderenHet was eigenlijk wel verdacht geel en zwart...
Verwijdereneindelijk! een vervangster voor moeder Theresia: Moeder Elke! :-) en, niet teveel napijn? meestal is de dag erna slechter!
BeantwoordenVerwijderenHet doet nog altijd pijn eigenlijk. *huil*
VerwijderenDe grootste prestatie in het leven is niet om nooit meer te vallen, maar om iedere keer weer op te staan. Spoedig herstel.
BeantwoordenVerwijderenIk denk niet dat ze dit letterlijk bedoelden ;-)
VerwijderenMaar meiske toch. Zo op je dodder vallen. Hopelijk doet het niet al teveel pijn. Je heiligverklaringaanvraag zit in de bus ! ;-)
BeantwoordenVerwijderenDe knie doet nog ferm veel pijn, net als mijn handen. Maar het passeert wel. Er zijn ergere dingen, hé.
VerwijderenMijn brief is al weg se, voor uw heiligverklaring. :-)
BeantwoordenVerwijderenDe paus dankt je ;-)
VerwijderenIk was gisteren in een kinderdagverblijf waar een affiche hing met volgende boodschap: "hier leren we je lopen, rennen, springen, vallen en weer opstaan." Ik vind dat dat jouw nieuwe leuze mag zijn :-)
BeantwoordenVerwijderenAlleen jammer dat ik geen kleuter meer ben ;-)
VerwijderenOch, Elke toch. Vergeef me dat ik hardop om uw leed gelachen heb :-)
BeantwoordenVerwijderenHopelijk heb je er geen blijvende schade aan overgehouden. Ik ben fier op u!
Het lijkt er op dat de schade niet blijvend zal zijn (tenzij aan mijn ego). En kijk, dat lachen is gezond. Blijven doen :-)
VerwijderenMaar Elke toch, zo versierd zijn. In een verre toekomst dragen ze beslist iets heilig van jou rond :-)
BeantwoordenVerwijderenIk zal de korst die nog op mijn knie moet komen (don't ask, het is smerig) alvast sparen voor het geval dat.
VerwijderenEen dag verlof extra? Ben eigenlijk benieuwd of je het ook zou gedaan hebben als dit er niet tegenover stond. Maar ik neem aan dat je niet heiliger bent dan de paus :-)
BeantwoordenVerwijderenMisschien wel. Dan stond er de mooie som van 17,1 euro tegenover (die ik niet kreeg omwille van de dag verlof).
Verwijderen